Dit moet de hemel zijn
Ik hoor ze zingen
Nu zie ik de scènes van m'n leven in
projecties alsof ik de video terug spoel
Ik voel me goed
Beeld is onscherp de pijn scherp.
Zwarte lijnen op m'n lijf.
Silhouetten van een mantel en een zeis.
Door schimmen omringt, ik voel wat er in Tommy Cooper omging.
Als een film zie ik wat m'n leven is, wat het was en wat vergeten is.
M'n linkerarm is lam, overbodig als een blinde darm.
Koortszweet druppelt van de mic in m'n palm.
Voor mezelf ben ik als een antagonist,
die z'n leven meer zat is dan een alcoholist
Als m'n hart dat wordt gedood door z'n bloedsomloop
Ik herken me zelf niet. M'n tatoeages irriteren.
Zwarte inkt die m'n aderen kanaliseren.
Van m'n biceps een baan naar m'n triceps
Bloedstroom is donker, vies als rook in longen.
Als vonken brand het onderhand van m'n hals tot m'n hand.
Snak naar adem, m.n brakende maag die kraakt.
Misselijker dan m'n ledige bestaan me maakt
Strompel naar de wc de treden naar beneden
De toilet dame wetend dat m'n benen staan te beven
Wordt door de ogen in de spiegel aangekeken
Lees winston kingdom op de ingang
Zie een portier als een stier. Bang dat ik niet binnen kwam.
Angst in bedwang, ongeremd adrenaline in m'n bloed
en onbekende visies die me groeten
Claustrofobieën in een mist van nicotine
Intermezzo
Krijsende remmen, de mensen massa vormt een stoet.
Check de hiphop heads en volg ze op de voet.
K-swiss op de hielen. Verdoofd en me hoofd begint te
spinnen als wielen, ik weet niet waar ik me begeef.
En lees winston kingdom op de ingang
Conducteuren fluiten. Ik schrik op de deuren sluiten.
Voel me thuis tussen tags op de ruiten.
Als alles wat ik buiten zie strijken tijdig voorbij.
Alsof ik de wereld vanaf de grote wijzer bekijk.
Want per minuut geschiedt, biedt een ander perspectief.
Loop de deur uit begaan met m'n zogenaamde missie
Wordt geleid door voorschriften en inscripties
Ken m'n bestemming en stap een tram in, ben niet in de stemming.
Zoekend naar een punt van herkenning.
Van station naar wagon maar waarom?
Stekende onderarm wazige blik verlamde hand
Giet de alcohol er in en man het brand.
Pak het verband, zie de spiegel.
Reflecties van gevoelens.
Tattoo's van punchlines en wat m'n levens doel is.
Alles wat ik nog weet is dat ik HIPHOP leef.
Dwalend in vergetelheid leven zonder leidraad.
Elke minuut is als een leven dat voorbij gaat.
Zwetend niet wetend wat die s*** met je doet.
Ik steek een pen in m'n pols en vergiftig m'n bloed.
Zelfmoord en het vergeten is geen moord op m'n geweten.
Ik hoor ze zingen
Nu zie ik de scènes van m'n leven in
projecties alsof ik de video terug spoel
Ik voel me goed
Beeld is onscherp de pijn scherp.
Zwarte lijnen op m'n lijf.
Silhouetten van een mantel en een zeis.
Door schimmen omringt, ik voel wat er in Tommy Cooper omging.
Als een film zie ik wat m'n leven is, wat het was en wat vergeten is.
M'n linkerarm is lam, overbodig als een blinde darm.
Koortszweet druppelt van de mic in m'n palm.
Voor mezelf ben ik als een antagonist,
die z'n leven meer zat is dan een alcoholist
Als m'n hart dat wordt gedood door z'n bloedsomloop
Ik herken me zelf niet. M'n tatoeages irriteren.
Zwarte inkt die m'n aderen kanaliseren.
Van m'n biceps een baan naar m'n triceps
Bloedstroom is donker, vies als rook in longen.
Als vonken brand het onderhand van m'n hals tot m'n hand.
Snak naar adem, m.n brakende maag die kraakt.
Misselijker dan m'n ledige bestaan me maakt
Strompel naar de wc de treden naar beneden
De toilet dame wetend dat m'n benen staan te beven
Wordt door de ogen in de spiegel aangekeken
Lees winston kingdom op de ingang
Zie een portier als een stier. Bang dat ik niet binnen kwam.
Angst in bedwang, ongeremd adrenaline in m'n bloed
en onbekende visies die me groeten
Claustrofobieën in een mist van nicotine
Intermezzo
Krijsende remmen, de mensen massa vormt een stoet.
Check de hiphop heads en volg ze op de voet.
K-swiss op de hielen. Verdoofd en me hoofd begint te
spinnen als wielen, ik weet niet waar ik me begeef.
En lees winston kingdom op de ingang
Conducteuren fluiten. Ik schrik op de deuren sluiten.
Voel me thuis tussen tags op de ruiten.
Als alles wat ik buiten zie strijken tijdig voorbij.
Alsof ik de wereld vanaf de grote wijzer bekijk.
Want per minuut geschiedt, biedt een ander perspectief.
Loop de deur uit begaan met m'n zogenaamde missie
Wordt geleid door voorschriften en inscripties
Ken m'n bestemming en stap een tram in, ben niet in de stemming.
Zoekend naar een punt van herkenning.
Van station naar wagon maar waarom?
Stekende onderarm wazige blik verlamde hand
Giet de alcohol er in en man het brand.
Pak het verband, zie de spiegel.
Reflecties van gevoelens.
Tattoo's van punchlines en wat m'n levens doel is.
Alles wat ik nog weet is dat ik HIPHOP leef.
Dwalend in vergetelheid leven zonder leidraad.
Elke minuut is als een leven dat voorbij gaat.
Zwetend niet wetend wat die s*** met je doet.
Ik steek een pen in m'n pols en vergiftig m'n bloed.
Zelfmoord en het vergeten is geen moord op m'n geweten.