Ο σουλτάνος της Βαβυλώνας και η γυναίκα Lyrics

Στης Βαβυλώνας τη γη με ράσο αντί γι' ακόντιο
κινά ένας φίλος για ταξίδι υπερπόντιο
για να κηρύξει την ανθρωπιά την καλοσύνη
μα του περάσανε χαλκά οι Σαρακήνοι.
Για τον δικό του Θεό
του κόσμου το άδικο
σ' ένα Σουλτάνο μπροστά
τον παν κατάδικο
τον λύνει αυτός απ' τα δεσμά του
κι έτσι ο φίλος μας κινάει
να πει κι αλλού το κήρυγμά του.

Σ' ένα πηγάδι σταματάει να ξεδιψάσει
μα μια γυναίκα δεν αργεί να πλησιάσει
ωραία στην όψη μα η καρδιά της δηλητήριο
με το κορμί της τον καλεί σ' άλλο μαρτύριο.

Για το δικό σου Θεό
μαζί σου θα καώ
της άπλωσε τα χέρια
και βγήκαν περιστέρια
πιστεύει αυτή με το άγγιγμά του
κι έτσι ο φίλος μας κινάει
να πει κι αλλού το κήρυγμά του.
Frate Francesco partì una volta per oltremare
Fino alle terre di Babilonia a predicare,
coi suoi compagni sulla via dei Saracini
furono presi e bastonati poverini!
Frate Francesco parlò
E così bene predicò
Che il Gran Sultano ascoltò
E molto lo ammirò
Lo liberò dalle catene
Così Francesco partì
per Babilonia a predicare
Για τον φτωχούλη θα πω δυο λόγια απ΄ την Ασίζη
που πήγε πέρα στης Βαβυλώνας το μετερίζι
για να κηρύξει την ανθρωπιά την καλοσύνη
μα του περάσανε χαλκά οι Σαρακήνοι.

Για το δικό σου Θεό
μαζί σου θα καώ
της άπλωσε τα χέρια
και βγήκαν περιστέρια
πιστεύει αυτή με το άγγιγμά του
κι έτσι ο Φραγκίσκος κινάει
να πει κι αλλού το κήρυγμά του