Dziś bujania sie nie boję
Myślę nawet sobie że
To pora by , pora by
Polubić je
Przed bujaniem się nie wzbraniam
Nie jest mi z nim wcale źle
I nawet nie, nie chce by
Skończyło się
Chyba w marcu gdzieś nad ranem
Zabujałam się to fakt
I do dziś,po dziś dzień
Już tak mam
Zabujałam się nad życie
Tak na amen po grób tak
I miły mi, miły nam
Jest ten stan
Chyba w marcu gdzieś nad ranem
Rozgoniłam ciężkie sny
Miałam dość I one dość
Miały mnie
Duszę zimą przysypaną
Odkurzyłam po to by
Pełny blask, pełny błysk
Zwrócić jej
Zabujałam się tak pięknie
W tych najbliższych co to wiem
Że do dziś ,razem wciąż
Trzymają się
Zabujałam się I tęsknię
Bez pamięci wiedząc że
To mój Bóg, wlaśnie Bóg
Nie buja mnie...
Myślę nawet sobie że
To pora by , pora by
Polubić je
Przed bujaniem się nie wzbraniam
Nie jest mi z nim wcale źle
I nawet nie, nie chce by
Skończyło się
Chyba w marcu gdzieś nad ranem
Zabujałam się to fakt
I do dziś,po dziś dzień
Już tak mam
Zabujałam się nad życie
Tak na amen po grób tak
I miły mi, miły nam
Jest ten stan
Chyba w marcu gdzieś nad ranem
Rozgoniłam ciężkie sny
Miałam dość I one dość
Miały mnie
Duszę zimą przysypaną
Odkurzyłam po to by
Pełny blask, pełny błysk
Zwrócić jej
Zabujałam się tak pięknie
W tych najbliższych co to wiem
Że do dziś ,razem wciąż
Trzymają się
Zabujałam się I tęsknię
Bez pamięci wiedząc że
To mój Bóg, wlaśnie Bóg
Nie buja mnie...